Parafia p.w. św. Piotra w okowach

Parafia rzymskokatolicka p. w. św. Piotra w okowach

Adres: Biała Parcela 14 A

98-350 Biała

Nr tel.: 43 841 90 92

Nr rachunku: 61 9244 0003 0000 1267 2000 0010

MSZE ŚWIĘTE:
NIEDZIELA I UROCZYSTOŚCI : 8:30, 9:45 (Wiktorów), 11:00, 16:00

DNI POWSZEDNIE:
18:00 (czas letni), 17:00 (czas zimowy)

  

„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało – proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo…”

Każdy z wierzących w Chrystusa jest odpowiedzialny za sprawę nowych powołań do służby Bożej w Kościele. Pisał już o tym Sobór Watykański II, podkreślając, że „aktywny współudział całego ludu Bożego w budzeniu powołań odpowiada działaniu Bożej Opatrzności … Obowiązek budzenia powołań ciąży na całej społeczności chrześcijańskiej, która winna spełniać go przede wszystkim przez życie w pełni chrześcijańskie”. Świadomość tej odpowiedzialności jest dzisiaj tym bardziej konieczna ze względu na współczesne trudności w wyborze drogi życiowej. Są one najczęściej spowodowane egoistyczną kulturą życia, przyspieszonym rytmem życia, brakiem stawiania Panu Bogu pytań, co czynić, aby wypełnić sensem swoje życie, aby pełnić wolę Boga. Wielu młodych obawia się, że nie jest w stanie podjąć wezwania, niektórzy nie do końca ufają słowom Jezusa, który zapewnia, że wystarczy im Jego łaski. Niektórzy nie mają wsparcia w rodzinie lub też sugerują się negatywnym przekazem o Kościele, o kapłanach, o życiu zakonnym, nie myślą nawet, by całkowicie poświęcić się na służbę Bogu.

W takim kontekście społeczno-religijnym tym większego znaczenia nabiera wezwanie Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Zastanówmy się więc, co oznacza dla nas odpowiedzialność za powołania kapłańskie i zakonne. Bardzo ważne w obecnych czasach staje się tworzenie atmosfery sprzyjającej budzeniu nowych powołań do życia konsekrowanego i kapłaństwa. Mam tu na myśli starania o dobre religijne wychowanie dzieci i młodzieży w rodzinach oraz pomoc rodziców we właściwym wyborze drogi życia. W tym zakresie znacząca jest właściwa atmosfera i jakość rozmów w rodzinie, a także szacunek i solidarność z powołanymi. W takim klimacie można łatwiej odczytać pragnienie wyłącznej służby Bogu i człowiekowi. Natomiast tam, gdzie nie ma szacunku dla kapłaństwa, ziarno powołania nie wyda owocu.

Nie jest dziś łatwo usłyszeć głos Pana Boga, jednak jest to możliwe. Trzeba tylko pomimo różnorodności propozycji i chaosu świata, w którym żyjemy, wejść w szczery dialog z Chrystusem. On z całą pewnością odpowie na pytanie o życiowe powołanie. Trzeba tylko pytać Go i uważnie nasłuchiwać odpowiedzi. W tym względzie potrzebna jest też pomoc młodym w uczeniu się szczerej rozmowy z Bogiem i w odnalezieniu właściwej drogi, na którą powołuje ich Bóg. Młodzi, jeśli potrafią się modlić, mogą mieć ufność, że będą wiedzieli, czy chodzi o Boże wezwanie. Modlitwa jest potrzebna, aby wyprosić im odwagę do podjęcia tego wezwania.

Ojciec Święty Franciszek zachęca, aby wszyscy zaangażowali się w dzieło ewangelizacji również przez modlitwę o gorliwych pasterzy. W orędziu na zeszłoroczny dzień modlitw o powołania tak napisał:

„Pragnę gorąco zachęcić do tej wewnętrznej przyjaźni z Panem, przede wszystkim dlatego, aby wypraszać od Boga nowe powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Lud Boży potrzebuje prowadzenia przez pasterzy poświęcających swoje życie w służbie Ewangelii. Dlatego proszę wspólnoty parafialne, stowarzyszenia i wiele grup modlitewnych obecnych w Kościele: wbrew pokusie zniechęcenia stale módlcie się do Pana, aby posłał robotników na żniwo swoje i dał nam kapłanów rozmiłowanych w Ewangelii, zdolnych do stawania się bliskimi wobec braci i bycia w ten sposób żywym znakiem miłości miłosiernej Boga”.