CZAS NA PRZEMIANĘ...
II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
CZAS NA PRZEMIANĘ SWOJEGO SERCA, DUSZY I UCZYNKÓW...
Przemienienie na Górze Tabor jest bez wątpienia jednym z tych wydarzeń, które zdumiewają osłaniając prawdę o Chrystusie. Można nazwać je jakby punktem zwrotnym w historii Jezusa. Apostołowie, którzy od pewnego czasu towarzyszyli młodemu mistrzowi z Nazaretu z pewnością nieraz zadawali sobie pytanie: kim On właściwie jest? Słuchali Jego nauk. Byli świadkami niewytłumaczalnych znaków i cudów. Słyszeli również rozmaite opinie, wypowiadane tak przez Jego zwolenników, jak i surowych krytyków, ale mimo tych rozmaitych spostrzeżeń i głosów nie byli jeszcze w stanie ułożyć sobie całego obrazu Chrystusa.
Jezus jawił im się jako dojrzały człowiek. Budował ich swą wrażliwością, szlachetnym postępowaniem. Był świadkiem głębokiej wiary i synowskiego poddania Ojcu. Ale czy był tylko człowiekiem? Jak sam mówił o sobie: Synem Człowieczym. Jezus jawił się im jako gorliwy nauczyciel. Słuchając Jego nauk, ludzie nabierali ducha, dźwigali się z upadków, odkrywali swe powołanie i drogę. Pomagał im dobrym słowem. Jego nauka pociągała prostotą i łagodnością. Ale czy Jezus był tylko wspaniałym nauczycielem? Jak mówili o nim słuchacze: „Nauczycielem dobrym”? Teraz, na Górze Tabor Apostołowie ujrzeli niezwykły blask bijący z Jego twarzy i szat. Usłyszeli głos Ojca niebieskiego: „To jest mój Syn, Wybrany, Jego słuchajcie”. To przemieniło spojrzenie uczniów na Chrystusa. Uczynili kolejny krok, by Go doskonalej poznać. Teraz wiedzą, kim jest. Ta wiedza została im dana, nie dla zaspokojenia ciekawości, ale umocnienia na godzinę męki i śmierci Jezusa. Miała ich zabezpieczyć przed zwątpieniem, utratą wiary w Jezusa. Zobaczyli przyszłą chwałę do której mieli wejść przez krzyż.
Niech Chrystus, w którego wpatrujemy się wraz z apostołami przemienia w tym czasie wielkopostnym nasze serca i uwrażliwia je na Boża miłość. Niech nam pomaga w prowadzeniu dobrych dzieł, poprzez które wypełniamy nasze powołanie do świętości!